به نقل از «ورزش 3»

دفاع سه نفره؛ بلژیک و انگلیس در اقلیت

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۱۴۹۲۷۷

انتخاب چیدمان تیم‌ها همیشه یکی از بحث‌های فنی پیچیده در جام جهانی است. مربیان بر اساس ابزاری که در اختیار دارند یا گرایش فنی غالب در فوتبال جهان، آرایش بازی تیم‌شان را انتخاب می‌کنند. 

به گزارش ورزش سه و به نقل از ایران ورزشی، هرکدام برای انتخاب‌شان استدلال‌های مفصلی دارند و پس از ساعت‌ها آنالیز، تمرین و بازی به آن رسیده‌اند، ولی در نهایت نتایج مسابقات است که محق بودن مربی را نشان می‌دهد و بر اساس رتبه تیم‌هاست که می‌توان گفت آرایش بازی برای مسابقات موفق‌تر بوده.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در سال‌های گذشته بابت انتخاب تعداد مدافعان در ترکیب بحث‌های زیادی در گرفته. خط دفاع سه نفره در مقطعی دوباره مد شد، ولی با آمدن خط دفاع چهار نفره خطی آن روش تقریبا منقرض شد. در آن دوره گفته می‌شد که بازی با سه مدافع ضعف‌های آشکاری دارد و بهتر است تیم‌ها سراغ آن نروند.

در چند سال گذشته اما مربیان متعددی دوباره سراغ دفاع سه نفره رفتند. شناور بودن سیستم‌های جدید ضعف سیستم‌های قبلی را تا حد زیادی پوشانده و نمی‌توان با صراحت از برتری سیستمی صحبت کرد.

کونته با خط دفاعی سه نفره چلسی را متحول کرد و به قهرمانی لیگ برتر رساند. پوچتینو با روش مشابه با تاتنهام موفقیت زیادی را تجربه کرده و منچسترسیتی و بارسلونا هم به تناوب از سه مدافع استفاده می‌کنند. در جام جهانی قبلی فان‌خال در آستانه شروع مسابقات آرایش تیمش را به 2-3-5 تغییر داد و توانست با هلند تا نیمه‌نهایی برسد.

در جام جهانی روسیه تنها سه تیم قرار است با خط دفاع سه نفره بازی کنند. بلژیک و انگلیس که در یک گروه قرار دارند به همراه کاستاریکا این سه تیم هستند. پاناما، روسیه و مکزیک هم این روش را به‌عنوان نقشه جایگزین در ذهن دارند.

کاستاریکا که مشهورترین چهره‌اش کیلور ناواس است، مثل انگلیس و بلژیک در ترکیبش ستاره ندارد و اسکار رامیرز، سرمربی این تیم از خط دفاع سه نفره‌ای استفاده می‌کند که می‌تواند پنج نفره هم باشد.

روبرتو مارتینز، سرمربی اسپانیایی بلژیک مصمم است تیمش را با خط دفاع سه نفره آلدرورلد، کمپانی (اگر مصدومیت او برطرف نشود، سیمان در ترکیب قرار می‌گیرد) و فرتونگن استفاده کند. جلوتر از آنها مونیه، دی‌بروین، ویتسل و کاراسکو بازی می‌کنند.

گرت ساوت‌گیت هم از موفقیت تاتنهام الهام گرفته و تیمش را با سه مدافع به زمین می‌فرستد که واکر، استونز و کاهیل هستند. در پست هافبک دفاعی هندرسون یا دایر بازی می‌کند و در سمت راست تریپیر و آلکساندر آرنولد و در سمت چپ یانگ رو رز را دارد.

این تیم‌ها در حمله با آرایش 3-4-3 بازی می‌کنند که به محض از دست دادن توپ به 1-2-4-3 تبدیل می‌شوند.

 

(نویسنده: آرمن ساروخانیان)

جام جهانی 2018 (روسیه)

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: جام جهانی 2018 روسیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۱۴۹۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درس‌های گران‌بهای اوسمار ویرا از پیروزی ده نفره

به گزارش "ورزش سه"، اوسمار ویرا در قائمشهر تا امتیاز دادن به نساجی و دادن جام به حریف دیرینه فاصله کوتاهی داشت و شاید خوش‌شانس بود که برعکس یحیی گل‌محمدی بازیکن خلاقی مثل اوستون اورونوف دارد که قادر است در بدترین زمان‌ها و سخت‌ترین شرایط روحی و فنی گلیم تیمش را از آب بیرون بکشد و تیم را در کورس قهرمانی نگه دارد.

بازی پرسپولیس در قائمشهر دو نکته پررنگ داشت که می‌توان روی آنها ایستاد و حرف زد. اول بازگشت پرسپولیس به فرم تهاجمی و جذاب دو ماه ابتدایی حضور اوسمار در این تیم بود که باعث شد جذابیت و هیجان به فوتبال سرخ‌ها بازگردد و تیم اوسمار نمایشی در حد قهرمانی ارائه دهد.

پرسپولیس در ماه‌های بهمن و اسفند ضمن کسب پیروزی، فوتبالی ارائه می‌کرد که می‌شد تفاوت‌ها با آنچه در نیم فصل نخست ارائه می‌شد را به وضوح دید و روی آن دست گذاشت. تغییراتی که بخشی از آن ناشی از حضور اوسمار در رأس کادر فنی و بخشی دیگر مربوط به حضور چند مهره تأثیرگذار مثل اورونوف، عبدالکریم حسن و آل‌کثیر بود.
پرسپولیس اما در سال جدید و با حساس‌تر شدن مسابقات از آن فوتبال جذاب که چیزی بیشتر از تیم یحیی داشت و در انتقال از دفاع به حمله سریع بود و فراتر از لیگ برتر ایران ارائه می‌شد نگاه‌ها را به خود خیره کرد. پرسپولیس در دو مسابقه جذاب مقابل فولاد و پیکان با کسب موقعیت‌های متعدد رکورد امید به گل را شکست اما کم‌کم از آن مدل جذاب فوتبال عقب‌نشینی کرد تا جایی که بعد از بازی در سیرجان شرایط مقابل ملوان عجیب‌تر شد و حتی در روز برد پرگل و قاطع مقابل صنعت نفت خبری از حملات پی در پی نبود.

بازی مقابل سپاهان هم این رویه ناامیدکننده ادامه پیدا کرد اما در قائمشهر تیم اوسمار به روزهای طلایی زمستان برگشت و در نیمه نخست بیش از 10 شوت زد و بالای 6 موقعیت گل ساخت و شاید اگر سروش رفیعی اخراج نمی‌شد این روند در نیمه دوم می‌توانست بهترین نمایش سرخ‌ها در نیم فصل دوم را رقم بزند.
با وجود این اتفاق مثبت اما آنچه اوسمار بعد از اخراج سروش رفیعی نشان داد حاکی از تزلزل او در تصمیم‌گیری در مواقع حیاتی و حساس است. مشخص نشد چرا بعد از ده نفره شدن پرسپولیس، اوسمار در ایجاد تغییر برای بستن کمربند میانی تعلل کرد تا باعث شود تیمش آنطور تحت فشار قرار بگیرد و به‌خاطر فضای ایجاد شده در مرکز زمین به حریفش اجازه دهد تا بدون خلق موقعیت به گل برسد.
شاید اگر اوسمار بلافاصله بعد از اخراج رفیعی با خروج امیری یا ترابی، اسدبیگی را به زمین می‌فرستاد نه آنقدر تحت فشار قرار می‌گرفت نه آن گل شوت از راه دور را دریافت می‌کرد. در عین حال تغییرات بعدی او هم عجیب بود. اوسمار به جای اینکه بازیکنان توپ نگه‌داری مثل خدابنده‌لو و صادقی را در بیست دقیقه پایانی به زمین بیاورد و بازی را به زمین حریف بکشاند دقیقه 90 آنها را وارد میدان کرد تا فقط شش دقیقه در زمین باشند.
در عوض تعویض دوم او فرشاد فرجی بود؛ بازیکنی که بین مدافعان میانی پرسپولیس جا گرفت و ناخودآگاه تیم پرسپولیس با وجود استحکام برای مقابله با ارسال‌‎ها عقب‌تر رفت تا با خالی شدن میانه زمین فرصت فشار روی خط دفاع و ارسال روی دروازه‌اش فراهم شود.
با عبور از این خوان آنچه مشخص بود اینکه شگفتانه‌های اوسمار در تصمیم‌ها و تعویض‌هایش همچنان ادامه دارد. در عین حال با در نظر گرفتن این تغییرات شاید اگر تیم باکیفیت‌تری نسبت به نساجی در فاز حمله مقابل پرسپولیس قرار می‌گرفت این‌قدر راحت تسلیم نمی‌شد اما نکته نگران‌کننده‌تر اینکه در چهار بازی باقی‌مانده جایی برای این تأخیر و تغییرات غیرمعقول وجود ندارد و پرسپولیس این برزیلی سخت‌کوش را با تصمیم‌هایی آگاهانه‌تر و کارگشاتر می‌خواهد.